Ból żeber przy oddychaniu może być bardzo uciążliwy i znacznie wpłynąć na naszą kondycję psychofizyczną. Odruch oddychania jest odruchem bezwarunkowym i nie da się go powstrzymać, w związku z tym ból jest odczuwany niezależnie od pozycji czy wykonywanej właśnie czynności. Może świadczyć o urazie w obrębie klatki piersiowej lub stanie zapalnym.

Dlaczego bolą żebra przy oddychaniu?

Najczęstszą przyczyną bolących żeber jest uraz. Może być to zarówno tępe uderzenie w okolicę klatki piersiowej, jak i pęknięcie, a nawet złamanie kości. Najczęściej kontuzja pojawia się w następstwie wypadku komunikacyjnego lub urazu, do którego dochodzi w trakcie uprawiania sportu. Ból jest dokuczliwy, nasila się przy wdechu, a także dźwiganiu czy samym podnoszeniu się. Jeśli przyczyną bólu jest uraz, ważne, aby sprawdzić, czy złamane żebra nie uszkodziły płuc. Fragmenty kości mogą przebić płuco, powodując odmę, która w terminologii medycznej określana jest jako stan bezpośredniego zagrożenia życia. Płuca są ponadto nieunerwione, więc intensywny ból w klatce piersiowej jest sygnałem, który powinien skłonić nas do dalszej diagnostyki.

Złamane żebra zrastają się samoistnie, nie stosuje się w tym przypadku gipsu. W niektórych sytuacjach ulgę przynosi delikatne usztywnienie klatki piersiowej, np. bandażem, ale zawsze należy skonsultować taką możliwość z lekarzem. Przy zdiagnozowanej odmie nie można bowiem ograniczać usztywnieniem ruchów klatki piersiowej.

Ból żeber przy oddychaniu może też wynikać ze stanów zapalnych, np. chrząstki, którą żebra łączą się z mostkiem. Najczęściej zapalenie jest wynikiem urazu lub przeciążenia. To częsta dolegliwość sportowców lub osób, które ćwiczą siłowo i podnoszą większe ciężary. Stany zapalne w skrajnych przypadkach mogą oznaczać zmiany nowotworowe, więc jeśli ból nie ustępuje, narasta i utrzymuje się przez długi czas, konieczna jest specjalistyczna konsultacja.

Jak zminimalizować ból żeber przy oddychaniu?

Ponieważ przy urazach żeber nie stosuje się zwykle opatrunków usztywniających, kości zrastają się samoistnie. Wyjątkiem są wszelkie złamania z przemieszczeniem, które wymagają interwencji chirurgicznej. W większości przypadków, po wykluczeniu urazu płuc, działa się doraźnie, stosując leki przeciwbólowe dostępne bez recepty. Dużą skutecznością charakteryzują się te z grupy NLPZ, czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jedną ze stosowanych w nich substancji czynnych jest ketoprofen, który poza działaniem przeciwbólowym wykazuje też działanie przeciwzapalne, szczególnie pożądane przy stanach zapalnych chrząstki.

W trakcie rehabilitacji należy wstrzymać się od nadmiernego wysiłku fizycznego. Ból będzie bowiem nasilał się przy podnoszeniu cięższych przedmiotów, ale też przy bieganiu. Wskazany jest odpoczynek i odciążenie klatki piersiowej. Nie należy stosować opatrunków uciskowych bez konsultacji ze specjalistą. Ważne ponadto, aby pamiętać o kontrolnym zdjęciu RTG, zanim zdecydujemy się powrócić do normalnego trybu funkcjonowania. Przy zapaleniach chrząstki istotne jest powstrzymanie się od intensywnych treningów, które nie tylko wydłużają czas rekonwalescencji, ale też pogłębiają stan zapalny.