Niezbyt popularne wśród polskich turystów Wyspy Zielonego Przylądka z pewnością zasługują na lepsze poznanie. Egotyczna przygoda czeka niedaleko Europy.
Należące niegdyś do Portugalii Wyspy Zielonego Przylądka obecnie w całości stanowią terytorium państwa Republiki Zielonego Przylądka, które deklarowało niepodległość w 1975 roku. Archipelag leży na Oceanie Atlantyckim, około 600 km od wybrzeży Afryki, mniej więcej na wysokości Senegalu i Przylądka Zielonego, od którego wziął swoją nazwę. Składa się w sumie z 18 wysp, z których zdecydowana większość jest zamieszkana. Dzięki położeniu w strefie klimatu tropikalnego suchego przez cały rok jest tu ciepło – średnia temperatura wynosi 25˚C, przy czym wahania między zimą a latem są niewielkie. Deszcze występują tylko latem, najczęściej w sierpniu i wrześniu, w związku z czym to dobre miejsce, żeby odwiedzić je poza sezonem. Na wyspy najłatwiej dostać się samolotem na lotnisko w Prai lub Espargos, z przesiadką w Lizbonie lub w którymś z brytyjskich portów lotniczych.
Archipelag ma pochodzenie wulkaniczne, najwyższym wzniesieniem jest czynny stratowulkan Pico do Fogo (2849 m n.p.m.) na wyspie Fogo. Krajobraz archipelagu zdominowany jest przez tereny pustynne, bujniejsza roślinność występuje w północnej części, na tzw. Wyspach Zawietrznych. Uprawia się tam orzechy kokosowe, trzcinę cukrową czy banany. Plaże archipelagu są piaszczyste, a morze ma wspaniały turkusowy kolor. Turystyka najbardziej rozwinięta jest na wyspach Sal i Boa Vista, gdzie są też świetne warunki do uprawiania windsurfingu i kitesurfingu. Na Sal wyróżniają się plaże w znanych kurortach – Ponta Preta i Santa Maria. Warto też zobaczyć naturalny basen oceaniczny Buracona. Rozbijające się o brzegi fale tworzą niezapomniane widowisko.
Kultura Wysp Zielonego Przylądka jest ciekawym połączeniem kultury Europejskiej (portugalscy kolonialiści) oraz Afryki. Archipelag zamieszkują przede wszystkim Kabowerdeńczycy posługujący się językiem kreolskim. Większość ludności zasiedliła największą wyspę – Santiago, na której leży stolica – Praia, założona już XVI wieku. Posiada kilka ciekawych zabytków architektury kolonialnej, jak ratusz z 1920 roku czy Pałac Prezydencki. Jednak największą atrakcją wyspy jest Cidade Velha, najstarsze miasto Republiki Zielonego Przylądka, a jednocześnie najstarsza europejska osada w strefie podzwrotnikowej. Została założona w 1462 roku, jeszcze jako Ribeira Grande, przez Antonio da Noli – włoskiego żeglarza w służbie portugalskiej. Stare Miasto Cidade Velha zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Można tu zobaczyć m.in. kościół Nossa Senhora do Rossario z 1495 roku czy Forte Real de Sao Filipe, zbudowany w XVI wieku dla ochrony przed piratami. Drugim największym miastem archipelagu jest Mindelo na wyspie Sao Vicente. Tutaj właśnie urodziła się Cesaria Evora, najbardziej znana artystka wykonująca gatunek muzyczny zwany morną, charakterystyczny dla Wysp Zielonego Przylądka. Mindelo słynie też z bardzo hucznie obchodzonego karnawału.
Na północ od wyspy Boa Vista znajduje się cmentarzysko wraków z różnych okresów (jest ich tu około 100). Na niektórych wyspach można też odwiedzić nadmorskie groty i plantacje kawy. Na plażach Sal, Maio czy Boa Visty jaja składają zagrożone wyginięciem żółwie morskie. Turystyka dopiero tutaj rozkwita, dlatego jest to dobre miejsce do odkrywania razem z rodziną, zanim zrobią to rzesze turystów z całego świata.
